Ria van Stratenondersteuning
Albert Peschhardloper
Guido Vogelsfysio
Thea Jansen-Rorijehardloper
Jetteken Jansenfietser
Diana van Herwijnen-Versteegondersteuning
Bram Harderhardloper
Ina van den Brinkhardloper/teamcaptain
Rob Sonnemanskok
Leo van Hoorn ondersteuning
Peter Oberfietser
Rien Soetershardloper
Bart Koddehardloper
Roy Botterhuishardloper
Meindert van den Bergfietser
Leo Kanselaarhardloper
Jannie Kavelaarfietser
Remi van Herwijnenhardloper
Jan de Haanchauffeur
Marja de Jongefysio
Diana de Jongfietser
Ria van Straten
ondersteuning
2010, een nieuwe Roparun, een nieuwe uitdaging.
Omdat ik uiteindelijk in 2009 (door privé-omstandigheden) niet mee geweest ben, maar alles achter de schermen vanuit Rotterdam meebeleefd heb, wordt dit een nieuwe kans in een soort van nieuw lustrum voor mij.
Mijn eerste jaar was in 2003, nog de oude vertrouwde Rotterdam-Parijs route, met na afloop een vuurdoop door ‘s morgens heel vroeg al aan de “Jasmijnthee° ” te zitten.
Het jaar daarop werd alles anders: We gingen andersom!
Mooie dingen worden dan herinnering, vele andere/nieuwe dingen kwamen ervoor in de plaats.
Toch werd ieder jaar weer anders: een jaar regende het (te) veel, een jaar was het (te) warm, een ander jaar waren de emoties (te) hoog, of juist (te) matig en een jaar was het gewoon fysiek (erg) zwaar.
Maar vorig jaar was ik dus genoodzaakt om thuis te blijven. Het zou mijn 7e in totaal, maar 6e andersom geweest zijn. Ik durf niet te zeggen dat dat mijn mooiste Run tot nu toe is geweest, maar erg dichtbij komt hij wel.
Het was geweldig om – wetend door de jaren begeleiders-ervaring wat en hoe het werkt, onderweg – het team te volgen, op internet, via de live verbinding, via smsjes van teamleden (ook midden in de nacht, waren ze vergeten dat het nacht was!!) en om op de Coolsingel te staan, met een spandoek.
Komend jaar ga ik dus weer mee. Na een tussenstop een nieuw lustrum in.
Opnieuw de strijd aan, met alle moed en alle kracht om te finishen aan de Coolsingel.
Als u in de gelegenheid bent om ons te volgen via de live verbinding of met (of zonder) spandoek aan de Coolsingel komt staan – op die tweede Pinksterdag: u bent van harte uitgenodigd.
Wij hebben dan het hele jaar al onze best gedaan om zoveel mogelijk geld in te zamelen, voor alle goede doelen die de Stichting ook dit jaar weer heeft toegezegd. En ach, na 6x andersom is de Stichting wel gewend aan hoe ze het aangenaam kunnen maken voor zo’n man of 6.000; daar aan de Coolsingel – ook zonder de befaamde “Jasmijnthee° ”.
° voor Jasmijnthee lees: Apfelkorn met een 18-20% alcohol
Ina van den Brink
hardloper/teamcaptain
Volg het spoor van de regenboog, het spoor van een lied, en er is schoonheid om je heen. Het spoor van de regenboog leidt je bij donkere mist. Navajo-lied
Een stukje voor op de site van een enthousiast roparunteam, geschreven net voor onze reis naar Cuba. Een reis, waar Leo en ik al heel lang naar uitkijken.
Samen op reis gaan. Het is vaak zo gewoon, al zijn er veel mensen, die er erg van genieten en soms ook beseffen, dat het waardevol en bijzonder is. Je bent samen op een andere plaats, met andere kleuren en geuren, een andere sfeer en cultuur, andere natuur en temperatuur, afhankelijk van de plaats waar je heengaat. Je ontdekt dingen, hebt mooie ontmoetingen of gesprekken, komt tot rust, of bent juist actiever dan in je dagelijkse bestaan. En je bent samen. Je bent samen gezond en je kunt doen wat je wilt en wat er in je opkomt.
Als je gezondheid wegvalt, vallen er tegelijkertijd veel van de altijd zo vanzelfsprekende dingen weg. Je gevoel als man of vrouw, je rol in je relatie en/of gezin, je werk, je dagelijkse doen en laten, en het samen op vakantie gaan. Veel vakantieplaatsen zijn niet geschikt voor mensen met een beperking, hulpmiddelen, of specifieke wensen en als er wel plaatsen zijn, zijn deze vaak al bezet of veel te duur. Ziek zijn is niet alleen inleveren op je gezondheid, maar vaak ook op je financiele omstandigheden.
Het is een van de, ondertussen zo vele, doelen, waarvoor de roparun zich inzet en voor mij springt dit doel er met kop en schouders tussenuit.
Als er geen dagen meer toegevoegd kunnen worden aan het leven, wat is er op zo’n moment fijner dan om met je naasten een week in een prachtige omgeving door te kunnen brengen, in een huis vol faciliteiten, in een sfeer van minder zorgen dan thuis? Als verpleegkundige op afdeling interne oncologie hoor ik regelmatig verhalen van patiënten, die hebben genoten met hun familie, die tot rust kwamen, die dingen met elkaar besproken hebben, waar ze eerder nog niet aan toegekomen waren of niet naar voren durfden te brengen. En dat in een vakantiehuis van de roparun!
Dit jaar wordt mijn 14e. Het is niet altijd makkelijk om altijd weer heel gemotiveerd alles te organiseren en geld in te zamelen, maar met bovenstaand doel voor ogen is het toch weer een voldoeninggevende uitdaging!
Meindert van den Berg
fietser
Als eerste zal ik me even voorstellen: Meindert van den Berg ik ben 45 jaar en samenwonend met mijn vriendin van 43, dochter van 17 en zoon van 15 jaar, werkzaam als procesoperator bij een grote olieraffinaderij in het Botlek gebied. Mijn werkzame loopbaan ben ik begonnen als banketbakker bij een bakkerij in Barendrecht. Na mijn diensttijd heb ik dit nog 3 jaar volgehouden en ben toen als chauffeur gaan werken bij een keukenbedrijf in Dordrecht. Na 3 jaar hard werken en veel gesjouw had ik dit wel gezien en ben ik na het behalen van de juiste papieren begonnen als chauffeur op een chemicaliëntankwagen bij een transportbedrijf in Dordrecht. Na een half jaar ben ik via een oude collega terecht gekomen bij een Transportbedrijf in Papendrecht, waar ik 11 jaar op een tankwagen voor alle grote benzinemaatschappijen heb gereden. Na 5 jaar voor mijn huidige werkgever te hebben gereden kreeg ik in 2001 de kans mezelf om te scholen en als procesoperator aan de slag te gaan.
Dit wordt voor mij het eerste roparun jaar en dus is alles voor mij nog helemaal nieuw.
Nadat er vorig jaar op het laatste moment een paar teamleden waren afgevallen en er dus op zoek gegaan werd naar inval krachten hoorde Ria van mijn vriendin “ welke werkzaam is op het afspraken bureau van de Daniel” dat ik hiervoor ook wel interesse had.
Omdat het toen voor mij niet meer mogelijk was om op korte termijn vrij te nemen ben ik op de lijst gezet als fietser / chauffeur voor de roparun 2009.
Na alle positieve en enthousiaste verhalen van de teamleden kan ik bijna niet wachten om te starten.
Albert Pesch
hardloper
Ik heb een passie voor lopen en fietsen en vreugdekriebels als ik denk aan de teamuitdaging, prachtige zonsopkomsten, die je slaap tekort goedmaken, de emotie, het gevecht met jezelf, de ultieme samenwerking, de feestjes langs de route, de pijn, de tranen en de prestatie.
Samen het gevecht aangaan met de ongeveer 530 kilmeters ten behoeve van mensen, die te maken krijgen met kanker. En hoe?
Hoe mooi is deze sportieve prestatie waarmee we gezamenlijk een bijdrage leveren voor die mensen, die te maken krijgen met deze ziekte.
Ik ben trots dat ik die bijdrage kan leveren!
We have two options, medically and emotionally:
“Give up or Fight Like Hell”
(Lance Armstrong)
Eelco Bleek
chauffeur
Leeftijd: 44
Beroep: Storingsmonteur
Om dit jaar mee te mogen met het team van Daniel den Hoed vind ik een hele eer. Ik heb al wel ervaring met de Roparun. Heb zelf 8 keer gelopen, dus de hele afstand eigenlijk al een keer afgelegd. 3 Jaar met Voorne atletiek/Farm Frites (1999-2001) en daarna bij Running Rotterdam Pilotes (2003-2007). Na de eerste keer vond ik het zo tof, dat ik niet meer heb kunnen stoppen. Het doel, de sfeer, een groep mensen die met z’n allen iets bijzonders presteren om andere mensen te helpen. Bijna iedereen kent wel mensen met kanker, want in welke familie komt het niet voor??!! Ik vind het leuk om het met dit team te mogen ervaren. Zonder de druk om te presteren. Dat was in de andere teams wel anders. Maar ook wel leuk. Ik kijk er weer erg naar uit.
Vriendelijke Groeten,
Eelco Bleek
Leo Kanselaar
hardloper
M’n zevende Roparun.
Waarom meedoen?
Omdat het doel zo goed is.
Omdat zorg voor de patiënten zo nodig is.
Omdat kanker zoveel emoties losmaakt.
Ter nagedachtenis aan m’n broer Hans.
Daarom meedoen !
Guido Vogels
fysio
Ik ben Guido Vogels 61 jaar, deze keer ga ik mee met nog veel meer enthousiasme dan de voorgaande keren, kan bijna niet anders met zo’n team, 2007 is mij gevraagd om mee te gaan voor de catering, 2008 voor masseur, beiden taken zijn mij op het lijf geschreven , voorheen wegens mijn werk in de horeca en later als masseur, vandaag de dag ben ik Lypossage, Endermologie therapeut, kortom dit jaar ga ik weer met team 40 op pad van Parijs naar Rotterdam, zorgend voor de lossen spieren en om Rob te ondersteunen bij de catering, zorgend voor de inwendige mens draagt tevens Veronica mijn echtgenote een steentje bij.
Tot ziens bij de finale op de Coolsingel in Rotterdam
Rob Sonnemans
kok
Ik ben Rob Sonnemans en dit jaar mag ik voor de zesde keer mee. In 2006 was mijn eerste Roparun nadat Ria van Straten me tijdens een halve marathon had gevraagd om voor Team 40 de catering te verzorgen. Mijn debuut als loper heeft in 2007 jaar grote indruk op mij gemaakt.
De saamhorigheid, bij de voorbereidingen en onderweg, is echt enorm groot. Je hebt elkaar nodig en iedereen steunt elkaar, of je nu loopt, fietst, stuurt, kookt, kneedt of kaart leest.
In 2011 ga ik me voor de vijfde keer bezig houden met het eten en drinken. Ik kijk weer uit naar de samenwerking met Jan (onze geweldige vrachtwagenchauffeur) en Guido (onze onvermoeibare masseur) die ook nog eens bijspringen als dat nodig is. Ik vind het verzorgen van de catering eigenlijk nog leuker dan lopen. Als loper geniet je van het publiek en van de sportieve prestatie. Als “cateraar” heb je echter contact met alle teamleden waarbij je voortdurend inspeelt op de wensen en behoeften van dat moment. Ook mooi om dan de verhalen te horen wat de ploegen onderweg hebben meegemaakt.
Ik ga in ieder geval weer genieten: van mijn teamgenoten, van de andere teams (ik kom altijd wel weer een paar bekenden tegen) de fantastische Roparun vrijwilligers en de diverse feestelijke doorkomsten die gegarandeerd weer voor kippenvel en vochtige ogen zullen zorgen. Zeker de doorkomst bij de Daniel en het Familiehuis zijn voor ons team heel bijzonder omdat sommige ploeggenoten in de kliniek werken en Jannie Kavelaar (fietser) en ik sinds 1999 vrijwilliger zijn in het Familiehuis. Vanaf hier is het eigenlijk een grote triomftocht tot het feestelijke onthaal en emotionele ontlading op de Coolsingel. Traditiegetrouw krijg ik bij het Familiehuis van Suzanne Tummers en/of Anne-Mieke Hofs (directeur / manager van het Familiehuis) een bos bloemen. Op het hoogste punt van de Erasmusbrug werp ik deze in het water en denk dan aan de vele dierbare mensen die ik de afgelopen jaren aan kanker heb verloren en die op dat moment tegen deze verschrikkelijke ziekte strijden…
In het dagelijks leven werk ik als zelfstandig interim manager in facilitaire dienstverlening, voornamelijk in de gezondheidszorg. Ik ben getrouwd met Wouter en ben sinds mijn 12e lid van Excelsior ’20 in Schiedam en daar nu zo’n 35 jaar kaderlid.
Jannie Kavelaar
fietser
Hallo,
als fietsster begeleid ik de lopers van Parijs naar de coolsingel in Rotterdam.Dit jaar doe ik dit voor de tiende keer.Elk jaar kom ik thuis met pijnlijke billen en zeer vermoeid.Als ik onderweg het een keer het niet meer ziet zitten,dan denk ik aan de mensen die zo ziek zijn dat ze helaas niets anders mee kunnen dan in een bed liggen.En waar wij met zijn alle dit voor doen.
Nou dan voel ik mijn billen enzo even niet meer.
Helaas kennen we allemaal wel iemand die op dit moment getroffen is door kanker.Maar ook de vele mensen die in onze omgeving die door kanker zijn overleden.
Dus hierbij vraag ik iedereen steun ons team. Rekeningnummer 2727035(van Roparunteam Daniel den Hoed).
Tot ziens op 13 juni bij de Daniel den Hoed of op de coolsingel.
Carpe diem, Jannie Kavelaar.
Thea Jansen-Rorije
hardloper
Even voorstellen: Thea Jansen-Rorije. Eigenlijk sinds de kinderen klein waren altijd al hard gelopen.Na veel zeuren,dat het me zo leuk leek een marathon te lopen, vonden de kinderen,dat ik er gewoon voor moest gaan trainen, hetgeen in 1996 in Rotterdam tot mijn eerste marathon leidde. Inmiddels heb ik er 43 volbracht. In 2001 voor het eerst besmet geraakt met het Roparun virus:De Roparun was toen nog van Rotterdam naar Parijs met als doel geld in te zamelen om leven toe te voegen aan de dagen als er geen dagen meer toe te voegen zijn aan het leven. En zoals met elke virusinfectie waar geen therapie voor is blijf je het virus je hele leven met je meedragen.In dit geval niet erg, want het is fantastisch om een Roparun met een heel team te volbrengen.
De jongste dochter;Jetteken; die een studenten baantje had in de Daniel, zei eind 2002 dat ze nog een loopster zochten in het Roparunteam van de Daniel.Aangezien ik ook in het werk in aanraking kom met terminale patienten(ik werk als huisarts)hoefde ik er niet lang over na te denken en heb me aangemeld bij HET team. In 2003 als fietser meegeweest en daarna nu al 6 maal als loper .Vanaf 2004 met Jetteken erbij als fietster en in 2007 met dochter Rieke als loper..We zijn natuurlijk weer allemaal hard aan het trainen voor a.s. pinksteren. Ook staan we op markten en braderien om wijn, stroopwafels, cake’s e.d. te verkopen en organiseren we Mini-roparuns op scholen: allemaal om zoveel mogelijk geld in te zamelen.
Volop bezig dus om ook deze Roparun tot een succes te maken, want er is nog steeds veel geld nodig !!!!!!!!!
Eelco Bleek
chauffeur
Leo van Hoorn
ondersteuning
Hallo allemaal.
Ben door Ina v.d.Brink benaderd of ik mee wil doen met de roparun dit jaar. Aan dit verzoek voldoet ik graag. Ik zal me even voorstellen:
Mijn naam is Leo van Hoorn, 60 jaar oud, getrouwd (al 40 jaar) met Corrie, 2 kinderen en 4 kleinkinderen. Sinds 1989 lid van de Rotterdamse atletiek vereniging PAC, waarvan de laatse 10 jaar als gediplomeerd trainer loopgroepen. Wat ik met veel plezier doe.Loop nog regelmatig wedstrijden. Ik heb 21 marathons gelopen (snelste 2.59u.) en 7x meegedaan met de Roparun in verschillende teams. Altijd van Rotterdam naar Parijs, nog nooit van Parijs naar Rotterdam. Dus ik kijk hier erg naar uit. Hoop dat ik mijn steentje kan bijdragen voor team 40 dit jaar. Bijgaande foto sta ik in het midden na de halve marathon van Maassluis van afgelopen januari dit jaar.
Leo van Hoorn.
Remi van Herwijnen
hardloper
Mijn naam is Remi van Herwijnen, geboren 25-11-1964.
Ik ben loper in het leukste team van de Roparun, dit jaar ben ik reserveloper en hoop alsnog op een plaatsje.
Dit zou erg leuk zijn, daar mijn zoon Roy voor het eerst mee zal lopen dit jaar. Dat zou betekenen dat ik de roparun met mijn vrouw, mjin broer en mijn zoon gelopen heb. Dit is erg mooi om deze ervaring te delen met de mensen om je heen.
Door mijn werk bij de Daniel den Hoed kliniek ben ik in contact gekomen met HET Roparun-team en heb inmiddels 10 roparuns meegemaakt.
Ieder jaar even mooi, ieder jaar voor hetzelfde doel met vaak iemand in gedachten uit je omgeving voor wie je het doet.
Als u/jij in de positie bent om ons financieel te steunen, doe dit dan!!, het is hard nodig, uw geld wordt goed besteed !!!!
Remi
Jetteken Jansen
fietser
Beste site bezoeker,
Dit jaar ga ik voor de 6e keer mee als fietser van het daniel den hoed team. Elk jaar is het weer een andere ervaring om mee te gaan, maar deze keer zal mijn gedachte vooral zijn bij mijn oud teamgenoot Hans en sponsor Jules die helaas recent de strijd tegen kanker hebben verloren. Helaas is de strijd niet altijd te winnen maar om de tijd met kanker te verbeteren doe ik mee aan de roparun.
Jetteken
Peter Ober
fietser
Hallo, ik ben Peter Ober en ga dit jaar voor de 6de keer mee met HET team. Ik werk in de Daniel den Hoed op de afdeling Medische Elektronica.
Met veel ontzag keek ik altijd naar de roparunners als zij langs de Daniel liepen [toen er nog uit Rotterdam vertrokken werd]. Nadat ik op verzoek van mijn collega Yalcin [die al mee deed] de nieuwe fietsen van het team heb aangepast, kreeg ik de smaak goed te pakken en wou meer gaan doen.
Aangezien fietsen al mijn hobby is, was de stap om mee te gaan fietsen gauw gezet. En als je eenmaal de roparun ervaren hebt, kom er je er niet meer van af. De combinatie van in teamverband sportief bezig zijn en je in te zetten voor een goed doel geeft je zelf ook nog eens een goed gevoel.
Er blijft altijd veel geld nodig om de gevolgen kanker dragelijk te maken voor patiënt en familie.
Jan de Haan
chauffeur
Groeten,
Jan de Haan
Diana van Herwijnen-Versteeg
ondersteuning
Diana van Herwijnen-Versteeg, 41 jaar, getrouwd met Remi (ook teamlid), 2 kinderen (Roy doet dit jaar voor het eerst mee als loper), telefoniste/receptioniste, ik doe aan hardlopen en fitness en in onze vrije tijd knappen wij een huisje op in Frankrijk en zijn we druk met een cursus Frans ….
Motivatie: in 1995 werd er bij mijn vader longkanker geconstateerd. Na een tijdje kwam hij op de palliatieve afdeling van de Daniel den Hoed kliniek te liggen; er hing toen een bordje in de gang waarop stond dat de afdeling verbouwd was met geld van de stichting Roparun. Ik heb me toen verdiept in het gegeven Roparun en besloot ooit mee te willen doen aan dit mooie evenement om zo iets te kunnen doen voor de mensen die het zo hard nodig hebben en ter ere van mijn vader. In 1996 stierf hij op 49-jarige leeftijd.
Remi (toen vriend, nu man) werkte via Van Galen vaak in de Daniel den Hoed Kliniek als koeltechnicus en werd gevraagd voor het Daniel-team. Na een poosje was er op het laatste moment nog iemand nodig en voila, Diana kwam bij het team.
Deelname :
2003 - eerste keer mee op de fiets; laatste keer van Rotterdam naar Parijs
2004 - op de fiets
2005 - op de fiets
2006 - lopend; dit omdat Coralie, een meisje in mijn omgeving van toen 15 jaar; een deel van haar been moest missen, zij stond mij bij de Daniel op te wachten; dit was allemaal heel emotioneel; gelukkig gaat het nu erg goed met haar
2007 - weer op de fiets
2008 - geblesseerd thuis; dit is heel vervelend
2009 - gelopen
2010 - gelopen
2011 - keertje niet mee, maar wel verschillende acties geholpen, mijn hart blijft bij het team en volgend jaar ben ik er wellicht weer bij
"Trachten leven toe te voegen aan de dagen, waar geen dagen meer kunnen worden toegevoegd aan het leven", dat is precies wat we proberen te doen !!!
Marja de Jonge
fysio
Mijn naam is Marja de Jonge geboren op 08-01-1964. Ik ben werkzaam in het Erasmus MC locatie Sophia en daarnaast heb ik een eigen praktijk. Ik ga inmiddels voor de derde keer als verzorgende mee met Team 40. De laatste twee keren waren een geweldig ervaring. Een team van mensen met allemaal het zelfde doel. Lopen voor een goed doel, zoveel mogelijk geld bij elkaar halen en natuurlijk de eind streep in Rotterdam. Mijn taak is om iedereen in het team, maar vooral de lopers en de fietser te begeleiden. Ik heb er weer zin in.
Tot in Rotterdam
Rien Soeters
hardloper
Het kleinste verzet: 30x27. De verste reis: Melbourne. De gevaarlijkste afdaling: Col de Pal. De stilste plek: de woestijn bij Tissemmoumine. De mooiste 42195 m: de Zeelandmarathon. De hoogste col: de Galibier. De langste nacht: de Roparun.
Het wordt de tweede keer dat ik mee ga met HET leukste team. Na verleden jaar de lopers fietsend te hebben ondersteund, ga ik dit jaar als loper. Dat wordt met weinig rust veel kilometers afleggen. Verleden jaar werd er op de Coolsingel veel naar ons gezwaaid door allerlei bekenden. Wie zwaait dit jaar naar ons?
Enne…..niet te vergeten.
Het BESTE DOEL: Rekeningnummer 2727035 (van Roparunteam Daniel den Hoed).
Diana de Jong
fietser
Hallo allemaal,
Ik ben Diana de Jong en ik ga dit jaar als fietser mee. Het wordt mijn veertiende keer . Ik werk in de Daniel als research coördinator en weet wat de roparun allemaal voor onze patiënten doet, daarom vind ik het ook zo belangrijk om mee te doen. De dankbaarheid achteraf voelt goed, omdat je voor datgene wat jij doet en denkt dat goed is ook beloond wordt. Ik ga weer volop genieten en ben zo blij dat ik weer kan fietsen en als alles goed gaat ga ik proberen om vanaf de Daniel te lopen naar de Coolsingel. En daar komt nog bij dat het Danielteam nr. 40 het leukste en het gezelligste team voor mij is.!!
Bart Kodde
hardloper
Sinds maart 2010 ben ik werkzaam in de Daniel den Hoed als leerling radiotherapeutisch laborant.
Toen ik een oproep zag om het Roparun-team te versterken heb ik daar niet lang over moeten nadenken.
Dat leek me erg leuk!
Sinds 2008 loop ik regelmatig hard.
Ik heb in sindsdien ook 2 marathons gelopen en nu dit jaar dus de Roparun.
Dat lijkt me een echte uitdaging, en dat het voor zo'n goed doel is, is een enorme motivatie!
Roy Botterhuis
hardloper
Hallo,
Mijn naam is Roy Botterhuis, ik woon in 's-Gravendeel en ben 18 jaar.
Door mijn ouders (Remi & Diana, tevens ook leden van team 40 ) ben ik van kleins af aan in aanraking gekomen met ''de RoParun''. Als kleine jongen ben ik diverse keren mee geweest met acties, ik stond dan met een veel te zware collectebus mijn best te doen om te helpen.
Alles wat mijn ouders deden wilde ik ook, dus doe ik al een poosje aan hardlopen. Ondertussen ben ik 18 jaar en mag ik daadwerkelijk de roparun lopen en mijn steentje bij dragen.
Ik ben zeer benieuwd naar hoe het zal zijn. Ik reken op een mooie ervaring met leuke mensen. Tot ziens op de Coolsingel ???
Groetjes Roy
Bram Harder
hardloper
Hardlopen doe ik al een leven lang en al vele jaren bij de Rotterdamse atletiekvereniging PAC. De laatst gelopen wedstrijd van dit jaar was de Marathon Rotterdam.
En dan nu mijn eerste Roparun. “Bram begin vooral rustig want het is een heel eind” .Ik ga het avonturen met al die fantastische en gedreven teamleden en koers op hun ervaring!
Leo Kanselaar loopt met de herinnering aan zijn broer Hans, die ook één van mijn hardloopmaatjes was.
Zaterdag 4 juni collecteerden we in Berkel Centrum en daar stond ineens een hele familie voor mijn neus: “Super dat jullie dit doen want wij knokken heel wat af op dit moment” zeiden ze. De man nam zijn cap af en daar stond hij met kaal hoofd……..Een brok in mijn keel en het besef dat de Roparun moet en ik blij ben dat ik mee mag en mee kan doen!
